Samim tim što se kultura prenosi s generacije na generaciju, ona se neposredno prenosi i na pojedince. Tako dolazimo do problema socijalizacije, koja spada među među osnovne društvene procese. U procesima socijalizacije prenosi se sa starijih na mlađe generacije, a time ( u većoj ili manjoj meri ) i na sve njihove pripadnike, postojeća kultura, shvaćena u sociološkom značenju rieči, znanja i vrednosti, načini ponašanja, postupanja i odgovarajuće norme, naučna i filozofska saznanja, umetnička vrednovanja, verovanja, ideologija itd. Zbog toga neki sociolozi nazivaju procese socijalizacije i procesima kulturalizacije.
Najznačajnija institucija u kojoj se vrše procesi socijalizacije jeste porodica. Najznačajnija je zbog toga što procesi socijalizacije u njoj zahvataju čoveka, tako reći, od samog njegovog rođenja, zahvataju ga, dakle, u njegovoj najranijoj mladosti, na onom stupnju njegovog individualnog razvoja na kome se formiraju osnovne crte njegove kasnije društvene ličnosti. Naravno, socijalizacija čoveka se ne vrši samo u porodici, već se nastavlja i u grugim institucijama. Među njima su najvažnije škole ( najrazličitijih vrsta i stepena ). Socijalizacija se ne završava ni u tim institucijama, već se vrši i u najrazličitijim društvenim sredinama, kakve su, npr., različite društvene grupe, radna mesta, čovekovi kontakti s drugim ljudima u raznim okolnostima. Kratko rečeno, socijalizacija prati čovjeka od rođenja do smrti, a po suštini znači čovekovo podruštvljavanje, njegovo urastanje u društvo kome pripada i u kulturu tog društva. Zbog sveobuhvatnosti procesa socijalizacije, potrebno je da se pravi razlika između formalne i neformalne socijalizacije. Formalna nastaje u institucijama specijalizovanim za tu svrhu, naročito u školama svih vrsta i stupnjeva, a neformalna u drugim društvenim sredinama, pri svega u porodici, društvenim grupama i raznim drugim okolnostima. Iz ovog proizilazi, da naročito proces formalnosti socijalizacije prati i poseban sistem sankcija, kao npr., ocenjivanje znanja u školi, nagrade, kazne…Sa stanovišta pojedinca zahvaćenog procesima socijalizacije, ti procesi su učenje uzeto u najširem značenju: čovek stalno uči (ne samo u školi već i pored nje i posle nje). I upravo tim učenjem on prima ”kulturno nasleđe” zajedno s kulturom svog društva i tako postaje društveni čovek, socijalna ličnost.
Prema tome čovekova ličnost je rezultat procesa socijalizacije. Sa stanovišta ovih procesa i formiranja čovekove ličnosti u njima treba, isto tako, sociološki rešavati i pitanje odnosa između pojedinca i društva, pitanje oko koga su nauka o društvu i filozofiji vekovima lomile koplja, pa ni danas još nisu načisto s njima.
Kultura-Katarina Krunic 